„TRT Reed płakał jako kontekst, w którym współcześni artyści, powiedział Voice Turkey Tariq Mustafa Sezer Lending Orchestra dla Mahmure İpekçioğlu, że jest ciekawa kobiet ...”
Przede wszystkim, czy możesz nam trochę opowiedzieć o sobie? W jakiej historii jesteś?
Urodziłem się w Stambule. Mieszkałem w tym mieście mojego dzieciństwa, moich wspomnień, wszystkiego związanego z muzyką. Urodziłem się w Stambule, ale mogę powiedzieć, że urodziłem się dla muzyki. Ponieważ jako członek rodziny, która poświęciła się muzyce, otworzyłem oczy na świat. Przede wszystkim mój dziadek Mustafa İpekçioğlu, a następnie mój ojciec Mehmet İpekçioğlu to moja największa szansa. Właściwie mogę powiedzieć początek mojej historii, przewodników. Wierzę, że ludzie mają historię o przybyciu na Ziemię, każdy ma misję i cel życiowy zakorzeniony w ich duszy. To ożyło we mnie jako muzyka. Dlatego bycie członkiem rodziny muzyków było najbardziej znaczącym początkiem mojej historii. 
Ile miałeś lat, kiedy zacząłeś tworzyć muzykę?
Właściwie mogę powiedzieć, że w chwili, gdy otworzyłem oczy na życie. Muzyką zajmuję się od urodzenia. Mój dziadek był nieżyjącym już muzykiem Mustafy İpekçioğlu; Grał na tamburze, bawił się w baglamę, śpiewał pieśni ludowe. Mój ojciec, Mehmet İpekçioğlu, był artystą baglamy. Mówi mi, że kiedy miał 3 lata, chodziłem po bagażu ojca i wybijałem rytm krawata. Później bierze małego cura w wieku 4-5 lat i mówi mi, że mój proces wiązania zaczął się w ten sposób. Podstawową edukację otrzymałem od mojego ojca, Mehmeta İpekçioğlu. Następnie w 1999 roku zdobyłem Tureckie Państwowe Konserwatorium Muzyczne Uniwersytetu Technicznego w Stambule i rozpocząłem naukę na wydziale instrumentów. Studiowałem również w Państwowym Konserwatorium Muzycznym Tureckiego Uniwersytetu Technicznego w Stambule.
Jaki był punkt zwrotny w Twoim życiu?
Myślę, że punktem zwrotnym w moim życiu było wejście do Konserwatorium. Nawiązałem świetne przyjaźnie i zdobyłem dobre wykształcenie muzyczne. Tworzyłem muzykę cały czas, ciągle ją piłem. Kolejny punkt zwrotny w moim życiu O Audio Turkey. Praca z Tarık Sezer Orchestra i możliwość dotarcia do szerokiej publiczności zachęciły mnie bardziej do tworzenia muzyki.
Do dziś współpracowałeś z ważnymi artystami naszego kraju i jesteś w orkiestrze Tarık Sezer. Czy uważasz, że to dla ciebie korzyść?
Jak powiedziałem, Tarık Sezer jest jednym z punktów zwrotnych w moim życiu. Kochałem go niesamowicie, legendy o Tarik Abi słyszeliśmy od dzieciństwa. Jest dobrym muzykiem. Wiele lat później miałem okazję pracować z nim na Festiwalu Złotych Gołębi w Kuşadası. Później pracowałem w różnych projektach prowadzonych przez Tarık Sezer. Jeden głos po rozpoczęciu wspólnej pracy w Turcji. Przyniosło to niesamowite korzyści. Tariq Abi to żywa legenda; Mistrz, który posiada bardzo skumulowaną, głęboką wiedzę muzyczną i wiele innych zalet. Wiele się od niego nauczyłem i nadal się uczę. Do teraz; Sibel Can, Ajda Jackson, próbowałem od frontu wielu nazwisk Ibrahim Tatlises Turkey. Mogę powiedzieć, że nie ma już artystów, z którymi bym nie pracował, towarzyszyłem im na każdym etapie zarówno w orkiestrze, jak i na ich płytach. Wiele się nauczyłem od każdego z nich.Akompaniując ich muzyce, chciałem skorzystać z ich doświadczeń. Właściwie mogę powiedzieć, że była to dla mnie zarówno praca, jak i edukacja. Przy okazji muszę oczywiście dodać, że bycie artystą TRT to kolejny przełom w moim życiu. To też było dla mnie ważne marzenie. TRT nie otwierała takiego egzaminu od 22 lat. Bardzo się cieszę, że siedzę na krześle, na którym moi mistrzowie, od których uczyłem się tej pracy, ożywają kulturę muzyki ludowej i będąc częścią tego dziedzictwa. Bycie artystą TRT Saz jest dla mnie powodem do dumy. Próbuję nieść tę flagę z jej prawej strony.TRT nie otwierała takiego egzaminu od 22 lat. Bardzo się cieszę, że siedzę na krześle, na którym moi mistrzowie, od których uczyłem się tej pracy, ożywają kulturę muzyki ludowej i będąc częścią tego dziedzictwa. Jestem dumnym artystą TRT Saz. Próbuję nieść tę flagę z jej prawej strony.TRT nie zdawała takiego egzaminu od 22 lat. Bardzo się cieszę, że siedzę na krześle, na którym moi mistrzowie, od których uczyłem się tej pracy, ożywają kulturę muzyki ludowej i będąc częścią tego dziedzictwa. Jestem dumnym artystą TRT Saz. Próbuję nieść tę flagę z jej prawej strony.
Czy są jacyś muzycy, na których masz wpływ i których bierzesz za przykład?
Większość czasu spędzam na słuchaniu muzyki, słucham wielu różnych gatunków muzycznych, karmi mnie wiele różnych stylów muzycznych. Uważnie śledzę muzykę, która dzieje się na świecie. Jest wielu muzyków, na których jestem pod wrażeniem. Aşık Veysel, Neşet Ertaş, Çekiç Ali, Muharrem Ertaş, Müslüm Gürses, Orhan Gencebay. Dorastałem przy muzyce tych wielkich mistrzów. Poza tym Paco da Lucia jest niesamowitym gitarzystą, którego nazwiska wołałem od dzieciństwa. Jestem jego wielkim fanem. Paco da Lucia wpływa na mnie tak samo, jak na Neşat Ertaş. 
Jak zdecydowałeś się mieć singiel?
Hakan Yelbiz jest najważniejszym czynnikiem przy wydaniu singla. Hakan Yelbiz to mój przyjaciel, z którym dzielę życie i muzykę. Właściwie nasza historia nie zaczęła się od pomysłu wydania singla, bądźmy na rynku. Można powiedzieć, że to miły zbieg okoliczności i powrót do nas kumulacji lat. Zazwyczaj staram się wspierać projekty Hakana Abi wszystkimi swoimi instrumentami. Hakan Abi ponownie zdecydował się na projekt akustyczny; Były utwory takie jak Serdar Ortaç, Kenan Doğulu itp. Skończyłem aranżację 2-3 piosenek i akompaniowałem im. Po zagraniu mojego serca, Hakan Abi; „Gdybym zapytał mojego brata, czy mógłbyś powiedzieć pilotowi? Posłuchajmy w ten sposób Serdara Abi. „Uwierz mi, historia zaczęła się w ten sposób; Kiedy słuchaliśmy piosenki Serdar Ortaç, powiedział: „Przyjaciele, ten projekt był pod tym względem wspaniały, zdrowie dla waszych rąk i serca. Przedstawiam wam tę piosenkę.Rób, jak chcesz, wspieram cię do końca. '' powiedział. Wspierał nas i zachęcał. Jeszcze raz dziękujemy Serdarowi Ortaç przez Ciebie. Chciałbym podziękować wszystkim, którzy wspierali i zachęcali nas w naszej pojedynczej pracy. Ale Hakan (Yelbiz) Abi za wszystko; Nasza muzyka, a także przyjaciel, przewodnik, jest jedną z osób, które najbardziej przyczyniają się i wspierają moje życie. Jestem niesamowicie szczęśliwy, że go znam, traktuję go jako swoją szansę. Dziękuję tej pięknej osobie tysiąc razy.Jest jedną z osób, które najbardziej przyczyniają się i wspierają moje życie. Jestem niesamowicie szczęśliwy, że go znam, traktuję go jako swoją szansę. Dziękuję tej pięknej osobie tysiąc razy.Jest jedną z osób, które najbardziej wnoszą i wspierają moje życie. Jestem niesamowicie szczęśliwy, że go znam, widzę w nim swoją szansę. Dziękuję tej pięknej osobie tysiąc razy.
Jak odzwierciedlasz swoje nastroje w swojej muzyce?
Ten dźwięk, na który zwracasz uwagę w Turcji, i gramy wiele piosenek z rzędu, podszywając się pod te, które gramy. Przyjęcie tożsamości piosenki sprawia, że czujemy tę piosenkę. W ten sposób odnajduję się w historii piosenki, widzę siebie jako część tych piosenek. Przedstawiam to uczucie sercom moich słuchaczy moją baglamą. W rzeczywistości jednym sercem dotykamy tysięcy serc. To miła interakcja. Publiczność odzwierciedla tak pozytywne uczucia, że z przyjemnością wykonamy naszą pracę dobrze. Czasami jesteśmy tak pochłonięci tym podekscytowaniem, że doświadczam wysokiej adrenaliny, zatracamy się z muzyką, czuję, że moje serce zostanie wyrwane.
Jakie opinie otrzymaliście na temat singla „Nie bójcie się”? Czy jesteś zadowolony z reakcji, które otrzymujesz?
Po raz pierwszy spotkaliśmy Drogi Bengü, Nie bój się Kalbim. Z jego wyjątkową interpretacją, miłością i pozdrowieniami dla niego stąd. Otrzymaliśmy niesamowite komentarze na temat piosenki; zdrowie w twoim sercu, gdzie przyszło ci do głowy, czytałeś sercem, twój podpis w baglama, twój głos był również obecny itp. lubić. Przyjaciele, to naprawdę wydarzyło się od razu. Nie planowaliśmy jego interpretacji, jego przebiegu. Właśnie zapytałeś, po prostu odzwierciedliliśmy nasze uczucia i emocje. W momencie, gdy zaczynamy muzykę, doświadczamy tylko piosenki i jej historii. Nagranie miało miejsce, piosenka weszła w nas i pomyśleliśmy, że przeniknie naszych ludzi. Chcieliśmy poruszyć serca, a ludzie wspierali nas i dodawali nam otuchy pięknymi komentarzami, gdy przechodzili przez ich serca. Dziękuję, zrobimy dla Ciebie więcej muzyki.
Dosłownie dajesz życie baglamie i wszyscy to bardzo cenią. Więc co czujesz grając w baglamę? Co oznacza dla ciebie kontekst?
Może ci się to wydawać klasyczne, ale sznurowanie to dla mnie wszystko. Moje życie, moje życie, mój cel życia. Baglama to moje życie od dnia, w którym wiem, że nazywam się Mustafa; moja ręka, moje ramię, moje ciało jest wszystkim. Jak część mojego ciała. Oko, ucho znaczy dla mnie, co to znaczy dla osoby związanej. Mój ojciec, Mehmet İpekçioğlu, ma powiedzenie, którego nigdy nie zapomnę; „Muzyka wymaga życia”. Rzeczywiście, to długa droga, walka, która wymaga wiele wysiłku i wysiłku. To mój największy towarzysz na tej drodze. Dzielę z nim życie; Czasami walczę, czasami żyję w miłości, czasami przychodzi, powiedziano mi, przychodzi do mnie. Wiem, że jest moim ukochanym, oboje bardzo się kochamy. Do końca życia mam tylko jeden cel; Zaniosę go tak daleko, jak tylko będę mógł i przyszłym pokoleniom,Dobre dziedzictwo zostawiam ludziom, którzy będą chcieli się połączyć.
Do dzisiaj zaśpiewałeś wiele piosenek, zrobiłeś własne komentarze. Które z nich są dla Ciebie bardziej wyjątkowe?
Jak powiedziałem w twoim drugim pytaniu; Słucham wielu różnych rodzajów muzyki, dużo słucham o każdej porze dnia. Każda nuta, której dotykamy, każdy dźwięk, którego dotykamy, każda piosenka, którą śpiewamy; dzieje się z wielką miłością i emocjami. Więc nie mogę tego sprecyzować i powiedzieć tej piosenki lub tej piosenki. Po prostu staramy się przetłumaczyć emocje, które pochodzą z naszych serc, z naszego połączenia, z naszymi głosami. Zapraszam tutaj i całą Turcję do Stambułu w czwartek wieczorem 27 kwietnia 2017 Jolly Joker. Zagramy nasz pierwszy koncert. Śpiewajmy razem piosenki, towarzyszmy naszym piosenkom najpiękniejszym emocjom. Pozdrowienia dla wszystkich, którzy żyją i podtrzymują muzykę.
Wywiad: Elif Özdemir
