„Niedrożność przewodu łzowego, która objawia się łzawieniem, stanem zapalnym, obrzękiem okolicy worka łzowego, ropniem, jest jedną z najbardziej zagrażających zdrowiu oczu chorób… Specjalista chorób oczu dr hab.
Łzy są niezbędne dla oka i odgrywają główną rolę w naszym wyraźnym widzeniu. Nasze łzy powstają w gruczole łzowym. Wpływa do kanalika łzowego i do nosa przez otwory zwane punctum, znajdujące się wewnątrz dolnej i górnej powieki. W przypadku częściowej lub całkowitej niedrożności tego kanału występuje więcej łez niż normalnie i pojawiają się dolegliwości łzawiące, ponieważ łzy nie mogą wpłynąć do kanału.
Dlaczego występuje niedrożność kanału łzowego?
Niedrożność przewodu łzowego może wystąpić wrodzona lub później. Największą przyczyną wrodzonych niedrożności kanału łzowego jest to, że błona (zastawka Hasnera), która powinna zniknąć po urodzeniu, nie znika i uniemożliwia przejście kanału. Widać to u 5% noworodków. Chociaż nie ma specyficznej przyczyny niedrożności u dorosłych, około 75% pacjentów to kobiety ze względu na budowę anatomiczną. Zatory mogą występować częściej u osób, które wcześniej były poddawane korekcji nosa, które miały cios w okolice nosa i mają częste zapalenie oczu. Niedrożność może być widoczna jednostronnie lub w obu oczach.
Jakie są objawy kliniczne niedrożności dróg łzowych?
W niedrożności dróg łzowych rano obserwuje się łzawienie, zadziory, zaczerwienienie oka i zrosty na powiekach. Głównym powodem tych dolegliwości jest gromadzenie się łez w worku łzowym i wywołanie infekcji. Nie należy zapominać, że na początku kanału może wystąpić niedrożność, szczególnie u pacjentów bez zadziorów i tylko łzawienie w oku. Znaczenie tego polega na tym, że leczenie zmienia się w zależności od zatorów w różnych częściach kanału. W zaawansowanych infekcjach u dorosłych można zaobserwować takie stany, jak obrzęk wokół oka (przedprzegrodowe zapalenie tkanki łącznej), wydzielina zapalna przez ucisk na poziomie worka.
Jak leczy się niedrożność dróg łzowych?
W przypadku wrodzonych niedrożności dróg łzowych należy przede wszystkim zapobiegać zakażeniom lekami. Po wyleczeniu infekcji pierwszą opcją jest masaż do dziecka do 9-12 miesiąca życia. Dzięki temu zabiegowi zostaje otwartych 90% wrodzonych niedrożności kanału. Kiedy dziecko ma 1 rok, jeśli przewód jest nadal zablokowany, należy wykonać sondowanie. Proces ten polega na przebiciu membrany i otwarciu kanału za pomocą specjalnych narzędzi pod lekkim znieczuleniem. W przypadku niepowodzenia proces ten można powtórzyć jeszcze raz. Jeśli przeszkoda nie ustępuje pomimo dwukrotnego wykonania, należy wykonać intubację silikonową. W tym procesie w kanale łzowym umieszcza się specjalną silikonową rurkę, którą usuwa się po 2-3 miesiącach. U pacjentów, u których te zabiegi nie poprawiają się w ciągu pierwszych 4-5 lat, należy w ostateczności stworzyć nowy kanał chirurgicznie.
Jedynym sposobem leczenia niedrożności dróg łzowych obserwowanych u dorosłych pacjentów jest utworzenie nowego kanału z zabiegiem chirurgicznym zwanym dakriocystorynostomią. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym i trwa około 30-45 minut. Wskaźnik sukcesu tej operacji, którą wykonuje się z mikro nacięciem w miejscu styku nosa i oka, wynosi ponad 90%. Pacjent może wrócić do domu tego samego dnia. Niestety, szansa powodzenia jest mniejsza w przypadku zabiegów laserowych lub nosowych.